Verteller V:
Hallo lieve kinderen en meesters en juffen allemaal. Ik ga jullie iets vertellen over een bijzondere nacht… Het was in de nacht van 24 december op 25 december…
Ik heb het alvast opgeschreven in dit boek.
Het verhaal gaat over moeder Lara thuis, vader Jack en dochtertje Lotte.
Op 24 december trokken Lotte en Jack naar de winkel.
Het was reeds 6 uur ’s avonds.
Heel wat mensen hadden al hun mooiste feestkleren aan.
Het was volle maan en de sterren fonkelden aan de hemel.
Lotte zocht het lijstje waar alle cadeautjes op stonden.
Het was het eerste jaar dat ze zolang gewacht hadden om alle pakjes te kopen.
Door alle drukte op het werk van vader Jack waren ze haast vergeten dat het ‘feest’ was.
Gelukkig stond de kerstboom al klaar.
Moeder Lara zou de tafel dekken voor de familie die op komst was.
En toen gebeurde er iets bijzonders…
(Lotte en Jack stapten de winkel binnen…) WINKEL: LOTTE – JACK – UIL
LOTTE: Kom haast je. We moeten nog die grote pop kopen, die Legodoosjes en de handpoppen.
JACK: Ik weet wel waar dat allemaal ligt.
Winkelbediende: Aandacht, aandacht. Vandaag sluit de winkel vroeger. We wensen u alvast een fijne kerstavond toe.
LOTTE: Wat? De winkel sluit vroeger? Dan lukt het ons niet meer…
JACK: Hoezo? Waarom zou ons dat niet meer lukken? We leggen alles in ons karretje en klaar is Kees.
LOTTE: Neen, neen, kaas hebben we niet nodig. Die heeft papa gisteren al gekocht.
JACK: Jaja, kom nu maar. Geen tijd voor grapjes.
LOTTE: Hela, hela, ze doen de lichten al uit. Kom, haast je.
JACK: Hey maar, die kassa is ook al gesloten. Hela, hola? Is daar nog iemand?
LOTTE: Uch, dit kan toch niet waar zijn, hé… de deuren zijn hier ook al toe…
JACK: Ah neen, hé! Zo niet. Dat moet wel een grapje zijn.
LOTTE: Grapje? Dat dacht ik niet. Kijk de lichten buiten in de etalage zijn ook al uit.
JACK: Oh en het begint precies te sneeuwen.
LOTTE: Kom ik zal snel bellen naar de politie. (gsm nemen)
Politie antwoordapparaat: Dit is het automatisch antwoordapparaat van de politie.
We wensen u op deze kerstavond een fijn feest toe en helpen u graag morgen verder.
LOTTE: Morgen verder? Hela, hola? Hallo daar? Is daar iemand?Hela, hola? Is daar iemand? Oehoe?
Uil: OEHOE, OEHOE (uil) Oehoela, ik ben hier…
LOTTE: (tegen B) Zeg, wil jij nu eens ophouden met gek doen
JACK: Gek doen? Ik? Ik doe niets? Jij zeker?
LOTTE: Neen ik ook niet. Wie zei er hier dan OEHOE?
JACK: Ik niet. Jij zei Hela, hola, Hallo daar. Is daar iemand?
LOTTE: Ja…
Uil: OEHOE, oehoela, ik ben hier…
LOTTE: Euhm…wat is dat nu voor iets raars?
JACK: Ik begin wel schrik te krijgen…
LOTTE: Schrik, ikkekekek nienieniet hoor hoor (stotterend schrik)
Uil: Oehoela, wie is daar in de winkel? Zo laat nog in de nacht?
LOTTE: Euhm, ik, euhm, wij. Euhm… wie bent u?
Uil: Ik ben Oehoe de uil en hou hier ’s nachts de wacht in de winkel.
LOTTE: De wacht in de winkel? Is de winkel dan al echt gesloten.
Uil: Oehoe, ah ja natuurlijk. Het alarm staat zelfs al op. Pas maar op…
JACK: Alarm, wie waar? Hoe?
Uil: Oehoe, jaja, wanneer iedereen weg is, hou ik hier alles in het oog met mijn scherpe ogen.
En de winkelier zet het alarm dan op. Niemand weet dat ik hier dan stiekem tot leven kom. Overdag slaap ik zo goed als een marmot.
LOTTE: Ooh God…neen.
JACK: Neen, neen een marmot, niet God.
LOTTE: Jamaar…hoe geraken wij hier dan buiten? De gasten zullen al thuis zijn. Het is vanavond kerstavond!
Uil: Oehoe, kerstavond? Wat is dat?
JACK: Ah ja, feest voor iedereen en pakjes en lekker eten.
Uil: Oehoe, Lekker eten? Kerstavond? Voor mij is het een avond als een ander. Pakjes? Hier ligt het al maanden vol pakjes in de winkel. En mijn job het hele jaar door: alles in het oog houden en de boeven afschrikken als ze willen binnendringen.
LOTTE: Maar wij zijn geen boeven. Wij wilden nog wat pakjes kopen…
Uil: Oehoe, daar zijn jullie nu wel wat te laat voor…
JACK: Hoezo? Geraken wij hier dan niet meer buiten…
Uil: Oehoe, ik vrees van niet… Alles is op slot…
LOTTE: Op slot? Wij moeten dringend weg…
Uil: Oehoe, weg? Ik vond het net zo gezellig worden met jullie hier. Laten we samen een fijn KIVA- feestje bouwen…
JACK: Euhm, neen dat kunnen we echt niet doen. Moeder is vast al erg ongerust… Zo KIVA zal zij dat niet vinden.
(Thuis) THUIS: LARA – FRANS
LARA: Maar allez nu toch, waar blijven ze nu?
(bel gaat)
LARA: Ah, daar zullen ze vast zijn…
(Lara doet deur open)
LARA: Ah, oei, dag Frans…ik dacht dat het…
Frans: Ah, … fijn dat je mij uitgenodigd hebt. Ik heb wel zin in wat lekkers. Hier is alvast mijn pakje om onder de boom te leggen.
LARA: Jamaar, dat gaat zo maar niet… We zitten met een probleempje…
Frans: Ah ja, natuurlijk daar zijn we voor: om probleempjes op de lossen…
LARA: Jamaar, neen, je begrijpt me niet…
Frans: Klopt, dat is het ergste, de mensen begrijpen je niet…Daar ben ik voor. De psychiater zal je helpen.
LARA: Jamaar, neen, ik heb geen probleem…
Frans: Dat is het nu net. Je hebt het zonet zelf gezegd, maar je bent het al vergeten. Je hebt echt wel een groot probleem.
LARA: Neen, neen dat bedoel ik niet…
Frans: Klopt, ja. Zo begint het… De mensen zeggen steeds op mijn sofa dat ze het niet meer begrijpen…
LARA: Jamaar, neen, het is iets veel ergers.
Frans: Klopt ja, dat is het nu net. Het is altijd veel erger dan ze denken.
LARA: Neen, ik bedoel…
Frans: Ja, dat is zo…ze bedoelen altijd iets, maar weten het niet meer.
LARA: Gho, ik kan het je nu niet allemaal uitleggen.
Frans: Ik weet het… ik weet het. Zo gaat het steeds…en dan zeg ik aan de mensen dat ze best een volgende keer terugkomen. Dat is dan € 50, dankuwel. hahahahahahaha….
Wat een gekke wereld…de mensen zijn overwerkt…
Maar goed… alle gekheid op een stokje. Wat scheelt er nu eigenlijk?
LARA: Pff, ik weet het niet.
Frans: Zie je wel… zei ik het niet…zwaar depressief dus… Blijf gerust een jaartje thuis dame.
Dan kan je iedere dag kerstdag vieren, hahahahahahaha. Lachen is gezond.
LARA: Zo geraken we er nooit uit.
Frans: Geeft niet meisje. We lossen het samen wel op. Waar kan ik alvast een glaasje champagne drinken en waar zijn Lotte en Jack?
LARA: Dat is het nu net. Ze zijn er niet.
Frans: Oei, ik wist niet dat het zo erg was. Nog maar enkele jaren getrouwd, een kleine van 8 en al gescheiden. Tja, zo gaat het wel vaker… Jammer, erg jammer…
LARA: Neen, je begrijpt het nog niet.
Frans: Neen, dat klopt. Legt het nu toch eens rustig uit, meisje. Je doet zo druk… Echt nood aan wat vakantie…
LARA: Druk…je zou voor minder. We hebben de kerststal al gezet, alles wat versierd en A en B gingen naar de winkel gaan en zijn nog niet terug.
Frans: A ja, de winkels zijn nu wel dicht. Ze sluiten vroeger op kerstavond.
LARA: Uch, is dat zo?
Frans: Ja natuurlijk. En waar zijn ze dan naartoe gegaan?
LARA: In de stad naar winkel …
Frans: Tja, dat is wel vreemd. En hoelang is het geleden?
LARA: Wel euhm, toch wel langer dan een uurtje.
Frans: Dat is werkelijk te lang. Een merkwaardige verdwijning. Zouden we de politie niet moeten bellen?
LARA: Politie? Op kerstavond? Dat is niet fijn.
Frans: Jamaar, ik vind het niet fijn dat ik hier geen glaasje champagne kan krijgen en mijn pakjes dan…
LARA: Allez, ’t is al goed… hoe pakken we dit aan?
Frans: Ah, toch pakjes? Waar liggen ze dan?
LARA: Pff, zo komen we er niet.
(de bel gaat opnieuw) THUIS: LARA – FRANS – FERNAND
Frans: Hola hola, alweer een bel…wat is het hier druk vanavond.
FERNAND: Dag Lara. Je ziet er zo bedrukt uit? Geen pakjes gevonden voor mij? Ah en Frans is er ook al, zie ik.
Dag Frans. Hoe gaat het met jou? Nog niet aan de drank? Dat giet er nochtans altijd vlot binnen. Whoeoeheheoehehe. Allez kom. Laat ons gauw een liedje zingen om de sfeer erin te brengen zoiets als…
(gitaar Quinten + iedereen begint te zingen… na een tijdje…)
LARA: Jamaar neen, stop…zo gaat dat niet…
FERNAND: Hoezo, zo gaat dat niet? Zeker wel. Geef mij ook alvast een glaasje…
LARA: Neen, neen, stop stop…er is een probleem.
FERNAND: Ja, dat had ik ook al een tijdje door. Wat is er dan wel gaande?
LARA: Lotte en Jack zijn al meer dan een uur weg.
FERNAND: Dat is niet zo fijn. En dat op kerstavond… Er is toch niet gebeurd?
LARA: Geen idee. Ze zijn al zolang weg. Maar daar kan ik niet aan doen. Ze gingen nog wat pakjes kopen.
FERNAND: Pakjes kopen? Bij ons brengt de kerstman die.
LARA: Jaja, maar zij moesten nog een en ander kopen in de winkel.
FERNAND: De winkel ……… Tja…die is vast gesloten.
Frans: Kom laat ons nu maar bellen naar de politie. Geen tijd te verliezen. Schenk mij maar nog een glaasje in! Hahahaha.
LARA: Hallo, hola, hallo. Spreek ik met de politie?
Politie antwoordapparaat: Dit is het automatisch antwoordapparaat van de politie.
We wensen u op deze kerstavond een fijn feest toe en helpen u graag morgen verder.
LARA: Ah neen, hé. Dat begint goed.
FERNAND: Kom vertrek jij maar naar de winkel, dan maken wij hier alles klaar voor het feest.
LARA: Goed idee.
(Lara instappen auto, wegrijden naar winkel)
(Geluiden van de stad/ autogerij/ trams en bussen/ neonlichten/ maan en sterren…)
LARA: Oh neen. De winkel is gesloten… Ik zal maar eens langs achter een kijkje nemen. Oei, die deur zit dicht en alle lichten zijn hier al uit…
Hallo, hola…is daar iemand?
(uil op de vensterbank) WINKEL: LARA – UIL
Uil: Oehoe oehoe hola hela, hier ben ik…
LARA: Euhm, wie is dat nu?
Uil: hallo, hela…ik ben het…
LARA: En wie ben jij dan wel?
Uil: Oehoe de uil…
Uil: Oehoe de uil? Maar waar zijn Lotte en Jack?
Uil: Oehoe, aha, jij komt zeker voor het feest?
LARA: Feest? Neen, ik kom ze halen voor het feest.
Uil: Aha oehoe, dat dacht je maar. Ze zitten hier opgesloten in de winkel.
LARA: Opgesloten in de winkel? En de pakjes dan? En het feest bij ons thuis?
Uil: Oehoe, tja tja…dat wordt een probleem.
C: Neen, neen, ik heb een probleem dat zei de psychiater daarnet ook al.
Uil: Oehoe, zie je wel. Hoogtijd om terug naar huis te gaan dan. Daaag.
LARA: Hela hela, hier blijven jij!
Uil: Oehoeoeoe wat hela hela?
LARA: Jajaja jij moet Lotte en Jack vrijlaten anders hebben wij geen feest…
Uil: En ik dan? Ik moet alle nachten van het jaar hier waakzaam zijn. Toezicht houden in de winkel. Ik kan nooit eens feest vieren…
LARA: Ooh, ja. Dat is wel jammer… Weet je wat?
Uil: Oehoe, neen?
LARA: Laten we afspreken dat jij Lotte en Jack helpt ontsnappen en dan kan je gerust bij ons een lekker hapje komen mee eten. KIVA toch?
Uil: Oehoeoe hahha, heb je dan lekkere muisjes op het menu?
LARA: Muisjes, potjandorie neen. Heerlijke tomaat garnaal.
Uil: Tomaat garnaal, dat lust ik niet. Geef mij maar een lekker hapje konijn of muis.
LARA: Nou, dat zien we dan wel. En hoe geraken zij eruit?
Uil: Oehoe eruit? Jij erin, bedoel je zeker. Alles zit hier potdicht…
LARA: Potdicht? En jij dan?
Uil: Oehoe, ik kan vliegen en zij niet…
LARA: Dan breek ik hier maar het slot meteen open…
Uil: Neen, neen niet doen oeheoeheoe…
LARA: Zozie
(breekt het slot open en het alarm gaat af en er zwaaien meteen blauwe lichten…) WINKEL: LARA – LOTTE – JACK – UIL
LARA: Aha, hier zijn jullie Lotte en Jack. Fijn weerzien. Oeieoei, het alarm gaat af… komen jullie maar gauw mee naar huis.
(Ze vluchten met de auto naar huis.)
(Thuis aangekomen.) (Bel) THUIS: LARA – FRANS – FERNAND – LARA – LOTTE – JACK
FERNAND: Aha, goeiedag mevrouw (tot Lara). Waar kunnen wij u een plezier mee doen? We hebben hier vandaag een gezellig feestje. Kerst weet u wel? Gezellig KIVA-feestje!
LARA: Jaja, dat weet ik wel. Ik woon hier…en ik we hadden een kerstfeestje met Jezus en ik had een probleem.
Frans: Ooh, had u een probleem? Tja, Jezus is allang gestorven, maar ligt nu nog in het stalletje klaar. Maar u zei problemen… Daar ben ik wel de geschikte persoon voor…ik ben namelijk….
LARA: Neen , hou nu a.u.b. op. Wij zijn het!
Frans: Ah ja, jullie zijn het! Welkom in ons euh… jullie huis!
FERNAND: Oef fijn dat jullie terug zijn. En dan is het nu feesten geblazen…
LARA: Ja, drink gerust een glaasje en daar de pakjes…
LOTTE: Amaai, dat was me nogal een avontuur.
JACK: Jaja, en een uil die ons vertelde …
D: Laat ons samen een liedje zingen…
(zingen + gitaar) (Tijdens het zingen…deurbel en politiesirenes)
THUIS: LARA – FRANS – FERNAND – LARA – LOTTE – JACK – POLITIE – UIL
Politie: Oeps wat is hier nu gaande…
(Een uil vliegt mee binnen.)
LARA: Aha, die kennen we ergens van. Oehoe, de uil.
Politie: Zozo, jij spreekt tegen een uil. Dan heb je pas echt een probleem…
LARA: Jaja, zeker wel, we hebben een heel gesprek gevoerd daarnet.
Politie: Zozo, merkwaardig…zwaar geval…
Frans: Maar ik ben wel de beste persoon omdat op te lossen ik ben namelijk…
LARA: Jaja, we weten het nu wel…
Politie: Ziezo, gedaan nu met het feestje. Wie is hier Lara?
LARA: Dat dat ben ik ik….
Politie: Kan u me even uitleggen waarom u ingebroken hebt in de winkel?
LARA: Ingebroeken? Uitgebroken bedoelt u? Lotte en Jack zaten vast en, ook deze uil Oehoe…
Politie: Deze uil? Oehoe?
LARA: Jaja, deze uil Oehoe…
Politie: Dit eenvoudig popje zonder stem?
LARA: Neen, met een stem! Hoor maar… (tot de uil) Wel, komaan zeg wat!
Politie: Nou…waarom horen we niets? Allemaal verzinsels.
Frans: Ja, dat had ik ook al door toen ik hier enkele uren geleden toekwam…
Maar ik ben, wel de best geplaatste persoon om deze man te helpen.
LARA: Helpen? Ik heb Lotte en Jack geholpen.
Politie: Geholpen? Ingebroken bedoelt u… Op de camerabeelden van de winkel zagen we dat u de deur forceerde…
LARA: Ik euh ik euh…
Politie: Niet teveel ge-euh, geuh…komt u maar meteen mee naar het bureau…
LOTTE en LARA: Naar het bureau???
LARA: Maar ik dacht dat u het automatisch antwoordapparaat was?
Politie: Excuseer? Belediging van een politie…daar staan steng straffen op…
Automatisch antwoordapparaat! En inbraak: u gaat meteen achter de tralies!!!
LARA: Oh neen oh neen, en dat op kerstavond…
Politie: Kerstavond? Is het dan vanavond kerstavond?
LARA: Jaja, wist u dat dan niet?
Politie: Neen, neen, … ik ben het automatisch antwoordapparaat niet, hé!
(begint hard te wenen).
LOTTE: Hola hela, wat is er hier nu weer gaande… Wil u ook een glaasje?
Politie: Glaasje? Tijdens mijn dienst? Neen, dat mag ik zomaar niet…
LARA: Dienst? Dienst? U zei zonet aan de telefoon dat het een automatisch antwoordapparaat was…
JACK: Ja, dat hebben wij ook gehoord… En mogen wij het nu ook even uitleggen…
Verteller V:
En zo legden ze alles uit aan de politie…
Gelukkig begreep de politie meteen dat er een groot misverstand was. En plots sprak uil ook nog enkele wijze woorden. Iedereen viel achterover van het lachen: een uil die praten kon. En toen huilde de agent stiletjes verder en vertelde dat hij een eenzame man was die zelf op kerstavond nergens heen kon. Alle genodigden en Lotte en Jack vonden het wel jammer en meteen nodigden ze de agent uit…
LOTTE: Wel wel, agent… Wat een droevig verhaal. Weet je wat. Nu de winkel toch weer goed bewaakt wordt door je collega’s, nodigen wij je hier vanavond nog uit.
Vanaf nu ben je onze beste vriend! KIVA KIVA KIVA! (roepen ze allen in koor)
LARA: Laat ons nu samen wat liedjes zingen en dan kunnen we straks rond middernacht de pakjes uitdelen.
(Zingend… Licht gaat langzaam uit, zang dooft stilletjes uit. Sneeuwvlokjes… vollemaan, …
Einde
4bklasbloghdc 