Ook dit jaar gaan we naar een toneelvoorstelling kijken.
Deze keer is het: x-tot-de-zoveelste
“In het begin is alles nog mogelijk: Is het kerstavond? Is er iemand jarig? Gaat de deur open? En als de deur opengaat, zal ze hem dan binnenlaten?
Kiezen is verliezen, maar als je kiest ontstaat er een verhaal…Vick Verachtert en Nikè Moens nodigen u uit om deel te nemen aan het verhaal dat ter plekke zal ontstaan. Er zijn wel ‘X tot de zoveelste’ mogelijkheden. U kiest wat er gebeurt. Aan de hand van objecten vertellen de makers het verhaal van een vrouw op een kruispunt in haar leven.”
Wat betekent…: Onvermijdelijkheid ?
“Keuzes maken” heeft gevolgen…
Welke keuzes maakte je vandaag al?
Hoe zou je dag er zou uitgezien hebben indien je andere keuzes had gemaakt.
Als je de tijd terug zou kunnen draaien, wat zou je dan veranderen?
Zijn de figuren uit de voorstelling tevreden met de keuzes die zij maakten?
Zouden ze gelukkiger/ ongelukkiger zijn als ze andere keuzes hadden gemaakt?
Kan je in het echte leven terugkomen op een keuze?
Zijn de gevolgen van sommige keuzes onvermijdelijk?
Dit waren enkele reacties van onze klas:
soms te langdradig, er gebeurde niets, het ging een beetje over de dood, er was een feestje, we mochten zelf het verhaal kiezen, niet iedereen heeft iets mogen kiezen, het appartementsgebouw in het decor was mooi gemaakt, de brand was goed nagedaan, er werd veel gebabbeld in het publiek…omdat de actrices niets zegden, de grote houten benen en de schoenen waren goed gevonden, de woordkaartjes waren niet altijd goed leesbaar voor iedereen, een beetje ‘vies’ toen de mevrouw zich achter een scherm omkleedde (we zagen haar BH, onderbroek, panty’s), de verhaallijn was niet zo duidelijk, ‘goed gemaakt’ met het vogeltje dat ‘verbrandde’, hoe zou het verhaal geweest zijn als we andere keuzes hadden gemaakt?
De meester vult wat aan:
Een merkwaardig stukje theater, maar dat wel wat tempo kon gebruiken.
De kinderen konden/ mochten tijdens de voorstelling mee luidop nadenken en praten.
Dat lukte wel.
Helaas haakten sommige kinderen af omdat het tempo soms niet hoog genoeg lag en/ of omdat de verhaallijn geen uitdrukkelijke richting had.
Daar had men als ‘gezelschap’ misschien wel moeten voor kiezen…
Setting op het podium: best OK.
Maar wat riskant met kinderen op de hoogste rij te zetten (geen beveiliging naar achteren = donkere zaal met zetels).